غزل با طعم ریاضی

من به گوش خود شنیده ام 

چگونه بیست وپنج 

تکیه زد 

به سایه سار رادیکال و بعد.... 

شعر (پنج) را سرود! 

بارها دیده ام چطور 

کسری از سر ممیزی 

کودکانه میپرید 

واعداد خردسال 

روی بردارهای کج 

سرسره سوار میشدند!  

ـــ ـــ ـــ ـــ ـــ ـــ ـــ ـــ ـــ ـــ ـــ ـــ ـــ ـــ

من به ایکس و وای 

که ازپشت نرده های سادهء برابری 

هیچوقت به هم نمیرسند 

مثل عاشقان فیلمفارسی نگاه کرده ام 

و صفررا 

روی بال دفتر حساب 

با دو دست خط کشی شده 

بارها سوار کرده ام...... 

+++++++++++++++++++++++

من هنوز هم نگفته ام چطور 

یک شماره روی تخته ءسیاه 

اسیر شد 

شکنجه شد 

ومرد.... 

و اینکه اینهمه علامت سئوال 

در چهارراه اصلی کتاب 

جای سیب ها و پرتقال ها را گرفته اند 

من هنوز هم نگفته ام (تهـــــــــی) 

پیرمرد ساکتیست 

که مستمریش 

در مسیر بانک و خانه دود شد!! 

٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪

من به هیچ کس نگفته ام ((ریاضیات)) 

جای بازی شماره ها نبود 

من برای هیچ کس نگفته ام((ریاضیات)) 

شعر نوع دیگری ز واژه ها 

مثل چشمهای خواهرم  

چــــــــــقـــــــــــــــــــددددددرررررررررر 

ناسروده مانده بود...!!! 

///////////////////////////////

 

                                                 (سروش)